Fuente: www.ragc.gal

El botánico y meteorólogo Baltasar Merino Román es el científico gallego homenajeado en 2017. Calificado por la Real Academia Galega de Ciencias (RAGC) como el «mayor conocedor» de la flora gallega y meteorólogo «innovador», este gallego en adopción será el protagonista del Día de la Ciencia en Galicia el próximo 4 de octubre.

A través de este homenaje, que se celebrará a lo largo de todo el año a partor de diferentes actos, la comunidad científica gallega quiere dar a conocer a una de las figuras más relevantes de Galicia que, gracias a su trabajo, ha contribuido al desarrollo de la ciencia y, especialmente, al reconocimiento y catalogación exhaustiva del manto vegetal gallego.

Además de la RAGC, diversas entidades, tanto públicas como privadas, se han sumado a la labor de divulgación de la figura del Padre Merino. Con motivo del Día Internacional de los Bosques (celebrado el pasado 21 de marzo), el presidente de la Asociación Forestal de Galicia (AFG) y director del dpto. de I+D de HdT, el Dr. Francisco Fernández de Ana Magán, recordó su trayectoria profesional en el discurso que tuvo lugar en el acto institucional al que asistieron representantes del sector forestal de Galicia. A continuación ofrecemos un resumen del mismo con los aspectos más destacados del científico Baltasar Merino:

Pero este día —Día Internacional dos Bosques— non é soamente o día dos bosques ou dos silvicultores, é o día da flora, da fauna, da biodiversidade, da paisaxe, das empresas que realizan traballos silvícolas, dos industriais que mercan os produtos e tamén dos científicos que nos axudan a avanzar. Por iso queremos lembrar a un gran botánico, burgalés de nacemento e galego de adopción, o frade Baltasar Merino, ao que a Real Academia Galega de Ciencias, coincidindo co centenario do seu pasamento, homenaxeará no Día da Ciencia en Galicia, distinguíndoo como científico do ano 2017.

O Padre Merino, cando xa superara o medio século de vida, dedicouse con gran entrega e rigor ao estudo da flora galega e para isto percorreu case todo o país a pé, en burro ou a cabalo realizando traballos de herborización.

Froito deses traballos foron varias publicacións e a elaboración dun importante herbario. Entre as publicacións destaca a súa obra magna, Flora Descriptiva e Ilustrada de Galicia, que saíu do prelo en tres tomos entre os anos 1905 e 1909 e cita 1 845 especies, das cales cerca de 1 000 eran novas para Galicia e máis de 70 novas para a ciencia. Engadidos posteriores do mesmo autor elevaron o número de especies de flora vascular galega a mais de 2 000.

O herbario do Padre Merino estivo no Colexio Apóstolo Santiago, primeiro en Camposancos (A Guarda) e despois en Vigo. Para que non se estragase, conservouse en casas particulares cando se disolveu a Orde dos Xesuítas na II República, volvendo ao colexio trala Guerra Civil, cando retornou a legalidade a orde relixiosa. En 1945, os propietarios cederon a maior parte dos pregos, máis de 10 000, en depósito ao Centro de Investigacións Forestais de Lourizán para unha mellor conservación.

A Flora e o herbario foron obras de referencia para os estudosos da botánica galega ata finais do século pasado e, aínda na actualidade, se realizan traballos e teses de doutoramento sobre a obra do insigne botánico.